شب یلدای محمدرضا فروتن

شب یلدا فیلمی ایرانی ساخته کیومرث پوراحمد محصول سال ۱۳۸۰ با بازی محمدرضا فروتن، هیلدا هاشم‌پور، الهام چرخنده و پروین‌دخت یزدانیان است. داستان فیلم الهام‌گرفته از زندگی کارگردان است. در این فیلم، پری ملکی به عنوان تنظیم‌کننده موسیقی صحنه‌ها و تعلیم آواز با کیومرث پوراحمد همکاری داشته‌است.

خلاصه داستان
حامد (محمدرضا فروتن) علی‌رغم علاقه بسیار به همسرش مهناز (الهام چرخنده) و فرزندش نازی، آن‌ها را پس از ده سال زندگی مشترک به خارج از کشور می‌فرستد. بهانه مهناز برای سفر، آزادی بیشتر است، اما پس از خروج از کشور، رفتارهای مشکوکی از او سر می‌زند. دوستان حامد در خارج به او اطلاع می‌دهند که مهناز با فردی به نام «آقای شریف» (از دوستان قدیمی حامد) در ارتباط است. حامد که از نظر روحی بسیار حساس شده، به همسرش بدگمان می‌شود و خود را در خانه حبس می‌کند. در این مدت، او بطور اتفاقی و به صورت تلفنی، با زنی مطلقه به نام «پریا فردوسی» آشنا می‌شود و به توصیه پریا، به مرور گذشته‌اش می‌پردازد. او به تدریج درمی‌یابد که مهناز او را دوست نداشته و بدون عشق با او زندگی کرده‌است. مهناز پس از مدتی، تلفنی به حامد اطلاع می‌دهد که برای گرفتن اقامت، باید از حامد طلاق بگیرد و به عقد شریف دربیاید. حامد یک سال را در وضعیت سردرگمی و افسردگی می‌گذراند. در انتهای فیلم، پریا به دیدار حامد می‌آید.

ویدئو های مرتبط:
اس ام اس شب یلدا
عکس شب یلدا
یلدا بلندترین شب سال
شب یلدای محمدرضا فروتن

عروسک پولیشی

عروسک پولیشی به انگلیسی: (Doll) اسباب بازی کودکان و گاهی نوجوانان است و معمولاً شبیه انسان ساخته می‌شود. عروسک پولیشی به قوه تخیل کودکان کمک می‌کند بگونه‌ای که هنگام بازی، کودک آنرا فردی زنده تصور کرده و برای آن شخصیت و اعمال متصور می‌شود. با توجه به لزوم ایجاد یک پل ارتباطی بین بزرگسال و کودک که توسط آن بزرگسال بتواند هم کودک را بشناسد و هم دنیای خویش را به او معرفی کند، ساخت و ارائه اسباب بازی به کودک یکی از موثرترین راه کارهایی است که با درگیر کردن احساسی کودک می‌تواند وی را به واکاوی و جستجو در مفاهیم دنیای بزرگسالان وادار کند.

از سوی دیگر کودکان در بازی‌های خود استعداد شان را در زمینهٔ تجرید و قدرت تخیل شان به نمایش می‌گذارند. گاهی از عروسک پولیشی برای نمایش بجای انسانها استفاده می‌شود که به آنها عروسک خیمه‌شب‌بازی یا عروسک نمایشی گفته می‌شود. خیلی از بچه‌ها با عروسک خود ارتباط بر قرار می‌کنند و با عروسک خود مثل یک آدمم زنده رفتار می‌کنند.

آنچنان که اشاره گردید عروسک پولیشی پلی ارتباطی میان دنیای بزرگسالی و کودکی هستند که از یکسو می توانند محبت زا باشند و از سوی دیگر کودک را تحت جامعه پذیری اجتماع در آورند. عروسک ها با کارکردی که برای انتقال معنا از دنیای بزرگسال به دنیای کودک ایفا می کنند بصورت یک تمثال در می آیند که با ارائه یک نماد (جسم عروسک) کودک را به درک نشانه (معنا و مفهوم عروسک) سوق میدهد.

در ایراد خصوصیات دنیای کودک گفته شد که وی ، درکی مقطعی و بر پایه ی تجربه را از موقیت بیرونی دارد و در کل هر آنچه که احساس می کند را واقعیت میپندارد. عروسک پولیشی با توجه به این که نمونه ای کوچک شده از یک انسان است در واقع کودک را با یک انسان مواجه می کند که می تواند حامل مضامین سبک پوشش ، سیاق آراستگی ، فضای علمی-تخیلی و ارزش گذاری اجتماعی و اخلاقی درک شود. بزرگسال برای این عروسک را در اختیار کودک قرار میدهد که در قالب سرگرمی و گذران اوقات او را به کسب تجربه حصولی از واقعیت بیرونی کشانده و دنیای بیرون را به زبان تمثیل برای دنیای کودکانه توضیح دهد . فلسفه اسباب بازی را باید نشانه هایی از مضامین اخلاقی ، آموزشی ، زیبایی شناختی و اجتماعی دانست که با ظرافتی خاص می تواند کودک را در معرض آشنایی با محیط پیرامونی بزرگسالان قرار دهد. با اهمیت این موضوع که آموزش های دوران و سالهای کودکی جزء آموزش های پایه و بنیادین در شکل گیری شخصیت اجتماعی و فردی کودکان است اینکه ما در ارزش گذاری خویش اولویت را به انتقال کدام مفهوم و معنا به کودک می کنیم از نکات مهمی است که می تواند از یک عروسک عروسک پولیشی ، ابزاری کارآمد و مفید ساخته و از دیگری یک اثر مخرب برای جریان شکل گیری شخصیت کودک.